-
Sinterklaasmarkt
Bij Colette vindt de Sint al jaren de mooiste cadeaus. Opgelet: dit jaar organiseren we voor het eerst een sinterklaasmarkt. In het (lange) weekend van 28, 29 en 30 november heten we alle boekenzoekers welkom met pepernoten en chocolademelk. 1 boek = 1 euro!
-
Daar hebben we (ook) veel van: Janwillen van de Wetering
Je kunt het zo gek niet bedenken, of je vindt het bij Colette! In de serie ‘daar hebben we (ook) veel van’, belichten we steeds een schrijver van wie we zelfs méér hebben; toch op z’n minst wel een klein bergje boeken. In de tweede aflevering over deze ‘Colette Canon’ schrijft Piet de Klerk (boekverkoper op maandag) over Janwillem van de Wetering. Je vindt zijn boeken direct bij binnenkomst op de berg met detectives, vlakbij Simenon – en ook verderop in de winkel in de kast met detectives.
Schrijvers zijn vaak buitenstaanders, maar Janwillem van de Wetering was dat in dubbele zin. Niet alleen in de zin dat hij vooral een observator was, maar ook in de zin dat hij niet echt bij Nederland paste. Ja, hij was geboren in Hillegersberg, maar al als jongeman verkoos hij al het leven buiten Nederland. Vanaf zijn twintigste woonde hij een paar jaar in Zuid-Afrika, en op zijn 26e vroeg hij in Kyoto of hij tot het klooster mocht toetreden. Zijn debuut Een Lege Spiegel (1971) is een nog altijd lezenswaardig en onvervaard verslag van die periode. Af en toe spijbelde hij daar, en ook elders zette hij regelmatig de bloemetjes buiten. Hij woonde in Colombia, in Peru en in Australië. Maar de aan zijn vrijheid hechtende rebel werd een paar jaar later in Amsterdam zakenman en agent van politie.
Zijn Grijpstra en De Gier politieromans zijn op zijn ervaringen uit die tijd gebaseerd. In de jaren zeventig gingen ze als warme broodjes over de toonbank. Wij hebben er een heel stel van, en ze gaan voor drie euro van de hand. In sommige opzichten zijn ze gedateerd. Zelfs de Amsterdamse afdeling ‘Zware Delicten’ heeft iets goeiigs; de rang van de superieur van de twee, adjudant Grijpstra, bestaat niet meer, de Amsterdamse politie ligt voortdurend in de clinch met de Rijksrecherche, en de net binnengehaalde computers worden ‘de grijze doos’ genoemd en je hebt er meestal niets aan.
Grijpstra en De Gier zijn mannen van middelbare leeftijd die van hun werk houden, elkaar goed aanvullen en af en toe samen muziek maken: De Gier (“de persoon die ik zou willen zijn”) speelt fluit en Grijpstra (“mijn Nederlandse erfmassa”) heeft een drumstel op zijn kamer staan.
In Een dode uit het Oosten (1977) zijn het niet toevallig Japanse yakusa die de moord in kwestie gepleegd hebben; het biedt Van de Wetering de gelegenheid zijn kennis van Japan te tonen. Na 1975 vertrok Van de Wetering naar Maine, waar hij de tweede helft van zijn leven doorbracht en zijn Zen-studies voorzette (Het Dagende Niets). Op den duur was dat niet bevorderlijk voor zijn “Amsterdamse” politieromans. De beste zijn geschreven in de jaren 70: Het Lijk in de Haarlemmerhouttuinen (verfilmd door Wim Verstappen met in de hoofdrollen Rijk de Gooijer en Rutger Hauer), Buitelkruid, en De Gelaarsde Kater.
In 1980 schreef Van de Wetering het Boekenweekgeschenk De Verdachte Verheugt. Van het latere werk is voorradig: Een Oosterse Huivering, De Kat van Brigadier De Gier, Een Moord zonder Lijk/Een Lijk zonder Moord, De Doosjesvuller, De Ratelrat, Een Aflopende Geschiedenis, Het Veilige Gevoel en De Zaak IJsbreker.
“Op Zoek naar het Ongerijmde” van Marjan Beijering, de biografie van Van de Wetering hebben we helaas niet. Is nog te nieuw (2021).
Lees hier het eerste deel terug: Daar hebben we (ook) veel van: Colette
-
Wie wint de Prix de Colette?
Antiquariaat Colette is op zoek naar de boekensteun van het jaar. Ken jij iemand die zich op een bijzondere manier inzet voor het boek? Stuur je nominatie voor 28 november naar Colette! Vorig jaar ging de prijs naar schrijver Kees ’t Hart. Lees hier het verslag.
Wie is een boekensteun?
Overal in het land zetten mensen zich actief in voor het boek. Denk bijvoorbeeld aan de buurtgenoot die een minibieb timmerde voor in de tuin. De collega die een boekenruil-actie heeft opgezet. De oprichter van een schrijversmuseum. De bibliothecaresse van een school-mediatheek, of iemand die een leesclub leidt. We zijn benieuwd wie jij nomineert.
Een plek voor boeken
Boeken zijn belangrijk. Door verhalen te schrijven, te lezen en te delen, vergroten we onze kennis van elkaar en van de wereld. Het is zorgwekkend dat er steeds meer huiskamers zijn zonder boekenkast. Boeken verdienen een plek. Geregeld vinden we bij Colette boeken die al meer dan 100 jaar oud zijn. Hoe bijzonder is het eigenlijk dat zo’n werk al die jaren heeft overleefd. Al kun je dat ook zeggen over een roman uit 1980. Soms staat er in een boek een naam van een vorige eigenaar, of een opdracht aan de lezer. Elk boek is een verhaal.
Doe mee en nomineer
De Prix de Colette is een landelijke prijs. Schrijf ons een e-mail met jouw nominatie: info@colette.red. Je kunt natuurlijk ook langskomen in onze winkel om jouw nominatie bekend te maken. De jury buigt zich in december over de inzendingen.
Over Colette
Antiquariaat Colette is in 2021 gered van de ondergang en wordt nu gerund door vrijwilligers. Colette is bekend vanwege de karakteristieke boekenbergen.De Prix de Colette wordt uitgereikt rond de verjaardag van onze naamgeefster, de grote Franse schrijfster Gabrielle-Sidonie Colette (op 28 januari 2024). De winnaar krijgt een gouden boekensteun én een steuntje in de rug.
-
Giphart: ‘Hier wil ik wonen’
Hoog boekenbezoek in de Reinkenstraat! Onze buurman, Peter-Jan van den Broek, u weet wel, de slager met de gebraden kippetjes op de stoep, organiseerde een signeersessie. Ronald Giphart en Jacques Hermus waren te gast en presenteerden hun nieuwste boek: ‘De Slager, een pleidooi voor minder vlees en meer slagers‘.
Na afloop kwam Giphart nog even langs bij Colette. ‘Hier wil ik wonen’, schreef hij in ons gastenboek.
De echte kenners van de Reinkenstraat weten dat er vroeger een slagerij zat op het adres waar je nu ons boekwinkeltje vindt. Wij hebben een foto van weleer tentoongesteld in onze etalage.
-
We redden de literatuur met schrijver Jamal Ouariachi
Romancier Jamal Ouariachi (1978) is romancier met zes romans op zijn naam. In 2017 werd hij nationaal en internationaal bekroond voor zijn roman Een Honger. Als recensent en columnist geeft hij geregeld zijn puntige mening over het wel en wee in Letterland.
Met zijn blog/podcast/nieuwsbrief Schrijven met Ouariachi wil hij zijn enthousiasme voor lezen en schrijven overdragen aan een breder publiek.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, dus Ouariachi doet radicale suggesties: schaf het CPNB af, weer fossiele geldschieters uit het boekenvak, laat de “woke-terroristen met hun zieke obsessies” niet het gedeelde cultuurlandschap overnemen… Ook de huidige coalitie van (radicaal)rechtse cultuurslopers krijgt fel weerwoord van de betrokken schrijver.
Enfin, we gaan dus in een intensief gesprek bij Colette eens lekker de bezem door het boekenvak halen. Kom ook en vraag Jamal het hemd van het lijf over zijn favoriete auteurs, zijn boeken, zijn felle polemieken en de krant en nog heel veel meer.
Het gesprek vindt plaats op 12 december. Inloop vanaf 19.30, om 20.00 gaan we los.
Deelname is gratis, maar een donatie wordt op prijs gesteld.
In verband met beperkte plaatsen graag aanmelden via info@colette.red.
Tot dan!
-
Het Woordenrijk met Mira Feticu, Christiaan Weijts, Cleo en Tino
Op zondag 17 november hebben we de dichters en schrijvers van Het Woordenrijk op bezoek. Vanaf 15:00 uur kun je achter onze boekenbergen luisteren naar muziek, interviews en poëzie. Deze keer op het programma: poëzie van Cleo en muziek van Tino. Christiaan Weijts leest een fragment uit zijn nieuwe roman de goddelijke comedyclub. Mira Feticu vertelt over De voorstelling die ik niet wilde maken, die op 6, 7 en 8 december te zien is in de Koninklijke Schouwburg.
Het Woordenrijk is een radioprogramma op Den Haag FM over poëzie en literatuur. Eens in de paar maanden is het Woordenrijk te gast in Colette. Achter in de winkel, in onze keuken, hebben we een klein boekenpodium. Wees op tijd om een plaatsje te bemachtigen!
Mira Feticu debuteerde in 1993 in Roemenië met een dichtbundel, maar legde zich daarna toe op het schrijven van verhalen. Mira Feticu schrijft romans, publiceert in de Groene Amsterdammer en is columnist bij Den Haag Centraal.
Christiaan Weijts won in 2006 de Anton Wachterprijs voor zijn debuutroman Art. 285b. Christiaan publiceert in NRC en is columnist bij Den Haag Centraal. Zijn nieuwe roman De goddelijke comedyclub verscheen dit najaar en wordt goed ontvangen. Tijdens Het Woordenrijk Live zal hij hier enkele fragmenten uit voorlezen.
Cleo Vermuyen is spoken word artiest en zangeres. Haar inspiratie haalt ze uit de natuur en de dagelijkse omgeving. Ze was onderdeel van de Poetry Circle 070, stond dit jaar met een performance op de Museumnacht en levert regelmatig bijdragen aan radioprogramma Het Woordenrijk.
Tino van Leeuwen viert zijn verjaardag al jaren door een nieuw album uit te brengen, van folk tot indierock tot elektro. Alsof dat nog niet genoeg is, maakt hij ook beeldend werk en bracht hij vorig jaar een verzameld werk uit met gedichten. Bij Colette zal hij enkele eigen composities vertolken.
Presentatie en samenstelling: Ricco van Nierop en Edwin Fagel
-
Ewoud Sanders bij Colette
Taalhistoricus en journalist Ewoud Sanders vertelt op Zondag 24 november op ons boekenpodium over zijn boek ‘Jood’, de vergeten geschiedenis van een beladen woord. We beginnen om 15:30. Wil je verzekerd zijn van een zitplaats? Stuur dan een mailtje aan info@colette.red
In zijn nieuwe boek onderzoekt Ewoud Sanders de herkomst van uitdrukkingen en woorden in de Nederlandse taal met het woord jood. Denk aan uitdrukkingen als ‘twee joden weten wat een bril kost’ en ‘iemand afschepen met een jodenfooi’. Ewoud Sanders laat zien hoezeer deze taal doordrenkt is van vooroordelen. Stereotyperingen die vandaag nog voortleven. Het boek is uitgegeven door Walburg Pers.
Ewoud Sanders (1958) is bekend van de taalrubriek WoordHoek in NRC en schreef meer dan 25 boeken, zoals Lachen om Levie, komisch bedoeld antisemitisme (1830-1930), Met de paplepel, beeldvorming over joden in Nederlandstalige jeugdverhalen, 1782-heden. In 2023 won Ewoud Sanders de Taalboekenprijs met Het n-woord. De geschiedenis van een beladen begrip.
-
3 jaar gered!
Vrijdag 1 november bestond ‘Colette & Co’ precies 3 jaar. Een feestje waard! Er was een heerlijke hazelnotentaart en we kregen de hele dag bezoek van vrijwilligers, buurtgenoten en andere boekenliefhebbers.
Hoera voor Colette! Wat geweldig dat het gelukt is om ons boekenparadijsje te redden. Bedankt voor alle felicitaties. Bedankt voor de mooie rozen. En bedankt voor de pralines uit Maastricht.
-
Daar hebben we (ook) veel van: Colette
Je kunt het zo gek niet bedenken, of je vindt het bij Colette! In deze nieuwe serie ‘daar hebben we (ook) veel van’, belichten we steeds 1 schrijver of onderwerp waar we zelfs méér van hebben; toch op z’n minst wel een klein bergje boeken. In de eerste aflevering over deze ‘Colette Canon’ schrijft Piet Driest (ons rayonhoofd Frans) over de naamgeefster van ons antiquariaat. Je vindt haar boeken op de ‘pareltjes van Jogchum-berg’. Piet droomt er stiekem van om van Antiquariaat Colette een Colette-museum te maken. Toe maar!
Ha, terecht, denk je, eindelijk een winkel die eer bewijst aan een van de beste Franse schrijfsters. Maar als je naar binnen gaat, blijken er toch ook weer boeken van andere auteurs in de winkel te staan. Zouden we niet een heel eind komen met een winkel met alleen maar boeken van en over Colette en de vele vertalingen? Jogchum, onze godfather, die lang geleden de winkel oprichtte en hem de naam van zijn lievelingsschrijfster gaf, zou het toejuichen.
Onze ideale winkel heeft vier wanden die ieder een periode van 20 jaar van haar leven bestrijken en op de grote tafel in het midden liggen stapels biografieën, dvd’s met documentaires over haar en met verfilmingen en stripverhalen van haar romans, toneelstukken gebaseerd op haar romans, exemplaren van parfums en zeepjes die Colette onder haar naam verkocht, affiches van haar optredens in de Moulin Rouge, in music-halls en op het toneel. Speciale vermelding krijgt een gigantische stapel met haar
journalistieke producten, artikelen in kranten en tijdschriften, reisreportages.
Een wand loopt van 1873 tot 1893: haar jeugd in een klein dorpje op het Franse platteland, haar eerste romans over haar jonge jaren, over haar opvoeding, haar huis en haar school. Die eerste romans over Claudine op school waren zo openhartig, zo eerlijk en niets verhullend over haar dorpsgenoten dat bij een later bezoek aan haar dorpje deze laatsten met stenen in de hand haar opwachten. Binnen de kortste keren was Claudine wereldberoemd, adult-literatuur avant la lettre.
In 1894 op haar twintigste trouwt ze met Willy, die onder zijn naam haar boeken uitgeeft (pas in 1906 worden haar boeken met haar eigen naam uitgebracht) en na een jaar of tien wordt Willy ingeruild voor Missy, een barones met wie ze pantomime gaat spelen. Met Missy zorgt ze voor het schandaal in de Moulin Rouge (lesbische zoenen en blote borsten). Ze schrijft maar door (hoe toepasselijk “La Vagabonde” en “L’ingénue libertine”), romans en journalistieke reportages en ze blijft toneel spelen, doet pantomimes, gaat op tournee door heel Frankrijk..
In 1912 trouwt zij met de hoofdredacteur van de krant waar ze vaste medewerker is en zelfs later artistiek directeur van wordt. In die periode schrijft zij haar meest bekende boek “Chéri”, later zal zij de hoofdrol spelen in toneelstuk dat over het boek gemaakt is. Reportages over de Eerste Wereldoorlog, over Verdun, de strijd in Italië, de veldhospitalen en terwijl de hoofdredacteur aan het front is, krijgt ze een verhouding met zijn zoon (hij is 16, zij 46). Bertrand, de zoon, vertelt later dat de 6 jaar durende verhouding
met Colette, de gelukkigste periode uit zijn leven is geweest.Onvoorstelbaar hoeveel zij schrijft, maar ja, ze is kostwinner en moet wel op allerlei manieren geld verdienen: Moulin Rouge, theater, shows, pantomime, romans en artikelen. Begin 30-er jaren introduceert ze een lijn met eigen schoonheidsproducten, opent een cosmeticawinkel in Parijs en in Saint-Tropez
De laatste wand van ons Colette-monument is gereserveerd voor haar als grande dame de la littérature. Ze trouwt op haar 52-ste met Maurice Goudeket, een trouwe, lieve vriend met wie ze al enige tijd een affaire heeft, hij zorgt voor haar tot aan haar dood, duwt haar rolstoel, behoedt haar voor al
te dwaze misstappen, vergezelt haar bij officiële gelegenheden. Hij is joods en Colette beschermt hem in de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitsers, weet hem, als hij toch gearresteerd wordt, dank zij haar relaties weer vrij te krijgen.
Ze woont in het Palais Royal, wordt gekozen in de Academie Goncourt (het hoogste wat een Franse schrijver bereiken kan), blijft schrijven, redigeert vroegere romans, schrijft nieuwe. Praktisch tot het eind van haar leven is ze actief. In 1954, ze is dan 80, sterft ze, krijgt een staatsbegrafenis en geheel in stijl ontstaat er een nationaal debat omdat de katholieke kerk haar een katholieke plechtigheid weigert. Père Lachaise is haar laatste rustplaats.
Met zo’n leven is het niet verwonderlijk dat de tafel met beschrijvingen en verhalen over haar leven barstens vol ligt en doorbuigt onder het gewicht van de boeken. Onvoorstelbaar wat zij geschreven heeft, onvoorstelbaar wat zij daarnaast nog presteerde. Onze winkel is klaar, een passend eerbetoon.
De volgende aflevering in de serie Daar hebben we (ook) veel van, gaat over Janwillem van de Wetering.
-
Shakespeare in tijden van culturele sloopkogels
De vaste bezoekers van Colette kennen hem nog wel van twee zomers geleden: de Bard in the Yard vertolkte op ons tuinpodium tot twee keer toe met groot succes een virtuoze Shakespeare met writersblock in lockdown. En nu is hij terug! Deze keer als de nar uit Shakespeare’s King Lear. Tijdens een exclusief bezoek aan Colette (entree gratis) werpen acteur Wim Bouwens en regisseur Anna van Hoof op zondag 13 oktober een blik vooruit op de voorstelling in het Haagse theater Branoul. We beginnen om 14:00 uur. Hartelijk welkom!
De titel van de voorstelling, Trut(h) is een hond die gemuilkorfd dient te worden, verwijst naar een uitspraak van de nar in Shakespeare’s King Lear, die als enige doorziet hoezeer de wereld is dolgedraaid. “De waarheid is een hond die je beter in het asiel kan opsluiten,” zegt hij. Maar het grote publiek, noch de politiek wil zijn ironie horen. Waarom zouden ze? De wereld staat in brand. Oorlog grijpt om zich heen, klimaatcrises bedreigen onze toekomst en een opkomend guur, cultuurvijandig populisme maken de zwakke toneelstem ongehoord.
De combinatie van Shakespeare’s King Lear, stand-up comedy en virtual reality richt de schijnwerpers richt op de vraag wat toneel nog kan betekenen in tijden van culturele sloopkogels. Toneel óver toneel dus, of beter gezegd over de ongemakkelijke waarheid van het verdwijnen ervan. Acteur Wim Bouwens wisselt daarin virtuoos tussen de rol van nar – die via zijn VR-bril in een modern-ouderwetse enscenering van King Lear in een grote schouwburg staat – en die van de toneelspeler die in het hier en nu zijn publiek aanspreekt: “Wat voor plek is dit? Dit is een uitvaart toch? Wees eerlijk, we zijn hier om afscheid te nemen. Bedankt voor alle toneelstukken. Dit is allemaal voorbij nu, uitgestorven. De wereld is doorgedraaid.”
De voorstelling past niet alleen naadloos in deze crisistijden maar stelt ook met humor en ironie het huidige cultuurbeleid aan de kaak, dat subsidies verlaagt en BTW verhoogt, en daarmee vooral drempels opwerpt om naar het toneel te gaan of – om de cirkel naar Colette weer rond te maken – een boek te kopen.
Acteur Wim Bouwens en regisseur Anna van Hoof maken u alvast nieuwsgierig in Colette op zondag 13 oktober om 14.00. Entree is gratis, in verband met de stoelen wordt aanmelding op prijs gesteld info@Colette.red
De voorstellingen zijn op 16, 17, 18 en 20 oktober te zien in theater Branoul in Den Haag.
Antiquariaat Colette. Voor elkaar, voor de buurt.
