Haagse schrijfster Mira Feticu schreef een boek over haar liefde voor de taal in het algemeen en het Nederlands in het bijzonder. Jean-Pierre Geelen interviewde haar voor de deur van de winkel. Het was weer een fantastische middag: niet alleen voor de mensen die speciaal naar Colette waren gekomen voor de lezing, maar ook voor de passanten die toevallig langskwamen en bleven hangen.

Dit programma kwam tot stand met steun van de Schrijverscentrale en de donateurs van Colette – en, niet onbelangrijk, Café Foots aan de overkant ging ook nog eens eerder open; een dorstige schrijver is immers een ongelukkige schrijver.

Voor nu een prachtig evenement en we werken als team hard aan de faciliteiten om dit soort lezingen ook in de meer regenachtige maanden binnen mogelijk te maken, dus hou de site en de nieuwsbrieven in de gaten voor aankomende lezingen!

Kommer en kwel in boekenland. De schobbejakken van het internet concurreren de fysieke winkels kapot, niemand leest meer (behalve vrouwen van middelbare leeftijd) en de huur wordt elk jaar duurder. De coronacrisis kwam daar nog eens overheen – en in tegenstelling tot meer verlichte landen waren boeken in Nederland geen eerste levensbehoefte, dus moesten we dicht. 1 op de 5 boekwinkels dreigt eraan te gaan. Nieuwsuur maakte dus maar eens een rondje langs de velden, waarbij Colette als hoopvol baken voor de herlezing van Nederland in voorkwam. Kijk de aflevering hier terug!

Een klein stukje Friesland in de Randstad – ook dat is Colette. Het antiquariaat heeft immers de grootste collectie Friese boeken aan gene zijde van de Afsluitdijk. Alle reden voor Omrop Fryslân om eens langs te komen om voor een reportage.

‘Jogchum de Vries komt oarspronklik fan Penjum, mar wennet al hiel lang yn Den Haach. Hy hat sûnt 1996 it antikwariaat Colette. It is in prachtige saak, mei túzene boeken en Jogchum is de iennichste dy’t alles fine kin. Mar hy hâldt mei de saak op. Dat hie hy 2 jier lyn al besluten, mar doe kaam corona en lei alles stil. Minsken út de buert sille no de saak oernimme, om’t se net wolle dat dizze winkel ferlern giet.’

Voor een bijzonder offline zaakje is Colette toch wel erg populair op internet: een filmpje, gemaakt door PvdA-raadslid Janneke Holman ging de afgelopen dagen viral op TikTok. En dat merkten we in de winkel: er stond een lange rij voor de winkel van vooral jonge boekenliefhebbers die de beroemde stapels toch een keer in het echt wilden aanschouwen… Lees het hele bericht op Den Haag FM.

Ammunitie voor de strijd tegen het grootkapitaal: bij Colette liggen Marx, Engels en als je het lief vraagt, zelfs Jan Marijnissen. De kasten zijn zeer duidelijk rood. Vakbondsvrouw en drijvende kracht achter Colette & Co. Linda Vermeulen voert ook in de 21e eeuw de rode pen: vandaag staat een opiniestuk van haar hand in de Volkskrant over een bijzondere beweging in de Vaderlandse economie. Terwijl de lonen al jaren ontkoppeld zijn en de contracten steeds meer flexibiliseren blijven de pandjesbazen buiten schot. Alles wordt duurder maar niet goedkoper en vooral de huren van winkelvastgoed blijven maar stijgen. Leegstand maakt niet uit, flexibilisering in de andere sectoren van de woningmarkt ook niet. De pandjesbazen lachen en de middenstander is de pineut. En, nouja, een klein groepje idealisten dat een winkel in tweedehands boeken probeert te redden van de ondergang…

De laatste tijd stijgen de huurprijzen zo enorm dat bijna alleen grote ketens en bedrijven met een rijke aandeelhouder de huur kunnen opbrengen. […] Laten we gaan zorgen dat huurprijzen recht doen aan de maatschappelijke rol die een winkel heeft. Zo behouden namelijk ook de groenteboer en de bloemist hun plek in de winkelstraat. Dat maakt de winkelstraat gevarieerd en gezellig.

Eigenlijk is er maar één reden om de regels rondom de huurprijzen van winkels te laten zoals ze zijn: de gegarandeerde stijgende inkomsten van pandjesbazen en investeerders.

Linda Vermeulen, De Volkskrant, 23 augustus

Lees het hele stuk hier.

Laatst kwamen we ergens diep in de stapels van Colette een prachtige collectie jongensboeken tegen. Oudere lezers kennen ze nog wel: van die boekjes met blozende knapen op de voorkant die doldrieste avonturen beleven met hun zelf opgeknapte schuit, of die politie assisteren bij het in de kraag vatten van allerlei schimmig geboefte. Met een beetje vernuft, een optimistische levensinstelling en een charmante lach slaan de knapen zich overal doorheen!

Nou, de afgelopen weken voelden ook een beetje als zo’n jongensboek voor het team van Red Colette: ons vermetele team van frisse jongens (m/v) was voor een schier onmogelijke opgave gesteld en vooraf nog een beetje schuchter of het wel allemaal zou lukken – maar al snel schoot de actie in de hoogste versnelling, omdat allerlei lokale en nationale media gegrepen werden door de romantiek van de zaak. Na het initiële succes (en de eerste gulle donaties) was het soms even doorbijten, zeker als het tellertje dreigde te stokken. Bij nacht en ontij trokken we eropuit om te gaan flyeren en gooiden we al onze charmes in de strijd om vrienden en familie over de streep te trekken.

Nog los van alle gulle giften die binnenstroomden kregen we ook allerlei mailtjes, appjes en briefjes van mensen die graag mee willen helpen op immaterieel gebied: boeken sjouwen, lezingen geven voor de goede zaak, juridische bijstand verlenen… Met een rolodex van bijna 100 vrijwilligers uit alle rangen en standen van de samenleving heeft de crowdfundactie zoveel méér binnengebracht dan geld. Aan het einde van de rit stond er bijna veertigduizend euro op de teller: meer dan het dubbele van wat we hadden begroot. Zoiets gebeurt toch alleen in jongensboeken?

Berichtgeving in AD/Haagse Courant over het succes van de crowdfundactie. Lees het hele artikel hier.

Radio 1 kon niet ontbreken: Peter de Bie en Mieke van der Weij spraken met Jean-Pierre Geelen over de actie. Het gesprek is hier terug te luisteren en te kijken.

Eric Korsten van Den Haag Centraal nam een kijkje bij Colette en schreef een mooi artikel over de crowdfundactie. Jean-Pierre Geelen werd geïnterviewd: ‘Toch heeft hij geloof in het welslagen. “De boekenmarkt op het Lange Voorhout is nog altijd drukbezocht. In Amsterdam en Rotterdam zijn weer De Slegtes! Ik geloof echt dat je met het boek mensen kunt overhalen een boekhandel binnen te stappen. Het boek is onverwoestbaar. De minibiebjes hier en daar aan gevels zijn een teken aan de wand.”’ Lees het hele artikel hier.

Christy Dollen van AD Haagse Courant schreef een uitgebreid portret van Jogchum de Vries, die op tachtigjarige stopt als spin in het web van de ‘georganiseerde chaos’ van Colette.

Over wijnmakers gaat het verhaal dat ze thuis bier drinken, omdat ze in hun vrije tijd niet ook met hun werk bezig willen zijn. Dat gaat niet op voor De Vries. Boeken zijn zijn beste vrienden. Dan geeft hij beschroomd toe: ,,Ik kijk ook weleens televisie hoor.” Hij wil nog iets zeggen, maar twijfelt. Met een ietwat schuldige glimlach, bijna bezwaard om zijn boekenliefde te verraden, vervolgt hij: ,,En ik heb een verborgen hobby. Wedden op paardenraces.”

Lees het hele verhaal hier.