Het zijn zo van die raadsels van de psychologie – waarom verzamelen wij? Er zit iets diep in onze psyche dat gelukkig wordt van complete setjes. Een volledige set steeksleutels, een hele serie “willemientje”-postzegels of alle 150 Pokémon – we worden er blij van. Waar we dan weer niét blij van worden is net een ontbrekend deeltje. Een dopsleutelset met de 10mm die nergens te vinden is. Een potlodendoos waar de rood van mist. Om gek van te worden. bij boeken hebben we zulke tendensen. Neem nou de bekende ‘blauwe bandjes’ met de avonturen van Jules Verne. Wellicht wat ouderwets nu, maar oh wat zijn ze mooi. Ze komen geregeld binnen en vertrekken eigenlijk vaak net zo snel als ze gekomen zijn.

Nu hadden we vandaag een mooi verhaal in de winkel van een man die in zijn jeugd altijd één deeltje kreeg voor Sinterklaas en de rest bij elkaar spaarde op de tweedehands Boekenmarkt, destijds nog op de Grote Marktstraat. De benodigde kwartjes werden verstrekt door grootvader. Nu was de beste klant al lang geen puber meer, maar toch nog altijd op jacht naar het laatste deeltje… Het tweede deel van de Avonturen van Cesar Cascabel. Moet je eens voorstellen! 50 delen in de kast en dan nét die ene missen! Ellende. Enfin, heeft u het deeltje en wilt u er vanaf? Wij zijn er erg blij mee.

Een kleine storm in de vaderlandse media: was Louis Couperus ‘non-binair’? In een poging om de altijd al een beetje wuft gevonden schrijver toegankelijk te maken voor het genderneutrale jongerenpubliek van 2023 besloot het Couperusmuseum de gevierde schrijver postuum te lezen volgens de huidige identitiare theorie. Of dat zomaar mag moet u lekker zelf weten, maar kom vooral langs om de collectie aan te vullen wat het mooiste wat onze stadsgenoot geschreven heeft. Hij is immers 150 jaar dood en dat is reden voor een feestje.

Een Oekraïense schrijfster heeft een hoofdrol gekregen in de podcast Stad in Oorlog, van VPRO journalisten Michiel Driebergen en Edwin Koopman van het radioprogramma Bureau Buitenland.

De vierdelige serie gaat over de gevolgen van een jaar oorlog voor de bewoners van de zwaar getroffen stad Charkiv, in het oosten van het land. Het aangrijpende verhaal wordt in eerste persoon verteld door de stad zelf, die de luisteraar meeneemt door haar straten en voorstelt aan haar bewoners.

Een van hen is Anna Gin, een excentrieke schrijfster die met een enorme Dobermann en een papegaai (die ze heeft leren schelden op Putin) woont in een piepklein appartement in de zwaar getroffen wijk Saltovka.

Tussen de reportages door leest zij voor uit haar blog. Daarin vormen alledaagse belevenissen het uitgangspunt voor een filosofische blik op het leven tijdens de oorlog. Haar teksten, zowel confronterend als poëtisch, publiceert zij in het Russisch op Telegram en Facebook, en zijn voor de podcast vertaald naar het Nederlands.

Stad in Oorlog is te beluisteren via de site van de NPO en te vinden op alle bekende podcastapps.
Anna Gin is (in het Russisch) te vinden op facebook.

Even een klein rondje langs de velden! We vonden deze week: oude Tina’s voor de nostalgische meiden van toen, de tassen met de prachtige quote ‘Doe domme dingen, maar doe ze met enthousiasme’ zijn ook weer aangevuld en tot slot hebben we onze boekwinkeltjesaccount weer geüpdate met de laatste online voorraad. Wees er snel bij!

Een kleine uitnodiging van Marianne van het Boekenreparatieteam: er zijn nog plaatsen beschikbaar in het Boekenreparatieteam voor alle liefhebbers van Colette die graag een nieuwe creatieve vaardigheid willen leren en bij willen dragen aan het welzijn van onze boeken. Leer plakken, binden en opkalefateren! Meedoen? Stuur een mailtje naar vrijwilligers@colette.red.

Hoe kan het ook anders. Als we alle boeken uit de winkel zouden halen waarin de liefde (en alle leuke en stomme dingen daaromheen) een rol in speelt zouden we een heel lege winkel overhouden. En, lieve lezers, dat is een heel erg raar gevoel. De eerste boeken uit deze etalage zijn al verkocht – ongetwijfeld aan mensen die nog een last-minute cadeautje moesten regelen voor hun geliefde. En zo zien we het graag.

Ben jij een van de klanten die in onze winkel direct doorloopt naar de ‘filosofiekast’? Dan hebben we goed nieuws! Onze bescheiden collectie* heeft onlangs door een donatie een kwaliteitsinjectie gekregen, waaronder originele teksten van de grote Duitse filosofen, lees Hegel, Kant, Marx, Nietzsche, en Heidegger. Een buitenkansje om deze belangrijke werken in je kast te krijgen, al is het maar om indruk te maken op je vrienden. Zo was ik in mijn studententijd gefascineerd door een huisgenootje dat een dik boek van Kant in haar kast had staan. Tot ik het boek eruit haalde en het een Nederlandse vertaling bleek van een chick lit bestseller van Shirley Conran, met als originele titel ‘Lace’…

Maar jij koopt boeken natuurlijk voor de inhoud. Als filosofiestudent was de Tractatus van Wittgenstein mijn favoriet, maar die hebben we helaas niet. We hebben wel het andere grote Duitse werk uit de 20e eeuw, Sein und Zeit van Heidegger.  Dat vergde flink wat discipline om doorheen te komen, maar het lukte. Toen kwam de schrik: het was slechts deel 1. Oh jee, er komt nog meer! Ken je dat gevoel? Zoals in de bioscoop, toen ik met mijn dochter naar Dune ging. We wisten dat het een lange film was, maar we hadden er wel zin in, totdat de titel groot op het scherm verscheen met daaronder ‘Part I’…
Uiteindelijk is Heidegger nooit toegekomen aan deel twee. Hij zei dat hij met het huidige metafysische  gebrabbel er niet doorheen kwam. Gelukkig maar, een tweede deel was mij ook vast teveel van het goede. Wo das Gefahr ist wächst das Rettende, om Hölderlin, de favoriete dichter van Heidgger, te citeren.

Onder onze aanwinsten vinden we ook een pareltje uit de Angelsaksische traditie, namelijk From a Logical Point of View, een bundel essays van de Amerikaanse filosoof Willard Quine, waarin het beroemde: Two Dogmas of Empiricism. Met dit baanbrekende opstel uit 1951 veegde Quine de analytische traditie (inclusief Kant) in één klap van tafel. Hij was de Amerikaanse ‘filosoof met de hamer’. Hij toonde aan dat het idee van analytische en synthetische oordelen (dat kwam van Kant) een onzinnig onderscheid is en stelde dat een meer holistische benadering van wetenschap, logica en taal nodig is. Niet in hokjes denken, alles heeft met alles te maken, stapelen maar. Dat spreekt ons bij Colette & Co wel aan.  Dus loop snel door naar de filosofiekast, achterin de winkel.  Deze filosofische meesterwerken gaan hard!

Goede lezers worden niet geboren, goede lezers worden gemáákt. De beste manier om de jonge generatie lezertjes klaar te stomen is door ze van jongs af aan boekjes in de handen te drukken en door ze vooral heel veel voor te lezen. Bij Colette hebben we een uitstekende selectie nostalgische kinderboeken, bijgehouden door Inga – en in ze kinderrijke wijk is de doorloop hoog. Vandaag stonden we met Team Dinsdag wat te mijmeren en haalden we de leukste boeken uit onze jeugd uit de kast. Pinkeltje, De Gouden Boekjes, Erik (of een klein insectenboek), De Avonturen van Nils Holgersson – allemaal stuk voor stuk boeken die ooit bij een van ons het leesvuur hebben aangewakkerd. En ze zijn gewoon te koop, voor alle (groot)ouders die nog op zoek zijn naar een mooi boek voor deze Voorleesdagen.

Wist u dat Colette naast een succesvol schrijfster ook een tijdje de kost heeft verdiend als mime-speler? en dat ze zowel de eerste vrouw was die verkozen werd om lid te worden van de prestigieuze Academie Française, maar dat ze ook als eerste een ontblote vrouwenborst toonde aan het geschokte Parijse theaterpubliek? Al deze feitjes en meer kwamen voorbij in het boeiende gesprek tussen Colette-vertalers Kiki Coumans en Gerda Baardman. Ook werd er een mysterie opgehelderd: Jogchum de Vries vertelde zijn verhaal over hoe hij Francofiel werd en als puber alles las van en over Colette dat op zijn pad kwam.

Als u meer wilt weten over Colette dan moet u beslist de biografie ‘De eerste keer dat ik mijn hoed verloor’ in de serie Privé-Domein lezen. Ook is Baardman bezig met een nieuwe vertaling van het eerste deel van de Claudine-reeks, die dit jaar komt te verschijnen.

‘Utrecht, 2015. Abdallah en Sophie voeden hun zoon Ilias op met het beste van twee culturen, Marokko en Nederland. Oost en west raken in hem met elkaar verstrengeld. Aan hun mooie leven komt een tragisch einde als Ilias wordt aangereden, en overlijdt. Sophie deelt haar verdriet, Abdallah keert in zichzelf. Beiden ervaren verlies, maar hun rouw is volstrekt verschillend. Door het wegvallen van Ilias komt hun enerverende, biculturele relatie waarin liefde en genegenheid centraal staan onder druk te staan. Paradijsvogel boven de Hoge Woerd is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.’

Het was misschien niet helemaal het beste decor voor een diepgravend gesprek over rouw en traumaverwerking, zo’n boekwinkel die met slingers en ballonnen is versierd*, maar toch: het was een prachtig gesprek tussen Mira Feticu en Abdelkader Benali over (biculturele) rouw. Wat moet je bijvoorbeeld als in je thuiscultuur ‘het draaiboek al duizend jaar klaar ligt’ voor een rouwproces met het hele dorp, maar in Nederland hooggeleerde rouwexperts zeggen dat je ‘rouwen toch echt zelf moet doen’? Vier jaar kauwde Benali op dit boek dat begon met een brief van een trouwe lezer die haar zoon verloor in een verkeersongeluk. Het resulteerde in een wonderlijk boek dat voortdurend laveert tussen een roman, een journalistieke reconstructie en een beschouwing over de liefde en de dood in het licht van de complexe migratieculturen. Het was, volgens Benali, die al twintig boeken schreef waarin het multiculturele de rode draad vormt, de eerste keer dat hij direct over de dood heeft geschreven – zijn vorige werken gingen immers vooral over het leven en liefhebben dat daaraan voorafgaat. Lezen dus!

*Onze naamgeefster Colette viert haar 150e geboortedag deze week.