Op zaterdag 31 augustus organiseren we een filmavond in onze tuin. Samen kijken we naar Pranzo di Ferragosto, een vrolijke Italiaanse film over – je raadt het al – pasta in augustus! We beginnen om 20:30, als de zon net is ondergegaan. De toegang is gratis. Onze filmavond is een samenwerking met het Pasta Gilde. Donaties in de vorm van pasta van het Pasta Gilde kopen zijn welkom. We serveren lekkere pastahapjes en we sluiten af met een hapje pasta en een drankje. Gaarne aanmelden via info@colette.red

Foto: In 2022 draaiden we in Cinema Colette Hello Bookstore

De Italianen leren ons dat je de perfecte pasta vooral niet te moeilijk moet maken. De beste recepten kennen daarom slechts enkele ingrediënten – maximaal vijf, wordt er wel eens gezegd. Een pepertje, een beetje kaas, basilicum, spekjes, pastaklassiekers als Carbonara en Arrabiata zet je binnen een handomdraai op tafel op basis van een zeer kort boodschappenlijstje. 

Zou hetzelfde ook waar zijn voor films? Zou een ongecompliceerde film met een paar basisingrediënten beter zijn dan een moeilijk meesterwerk waar jarenlang aan geschaafd is, vol culturele referenties en vernuftige cameratrucjes en een loodzwaar script? Je zou het bijna gaan denken na het zien van de film Pranzo di Ferragosto. 

De elementen zijn simpel: je hebt Gianni, een beetje een loser, die maar niet aan de vrouw komt en qua carrière ook een beetje in een dipje zit. Uiteraard maakt zijn moedert zich daar zorgen om, want dat is wat Italiaanse moeders doen. Als door een samenloop van omstandigheden moeder aan tafel aanschuift voor “ferragosto” – Maria Hemelvaart, een belangrijke dag op de Italiaanse feestkalender waar men traditioneel met familie en vrienden een feestmaal aanricht – is de komedie compleet. Kortom: stereotyp Italiaans familiedrama, keuvelende omaatjes en lekker eten in een sfeervol deel van Rome, meer hebben we niet nodig voor een goede filmavond.

De kunstberg is een van de prominentste afdelingen van Colette. Niemand kan er omheen, nauwkeuriger gezegd: iedereen móet er omheen. Hij wordt gekoesterd door maar liefst twee rayonhoofden: Jeannette van Zijl en Marianne van Erp. Hoewel er geen hiërarchie tussen hen bestaat, is Marianne met haar opleiding tot kunsthistoricus de prima inter pares. Met praktische ervaring in beeldende vorming volgt Jeannette op een banddikte.

Hun belangrijkste doel is het bestrijden van de chaos. Net als Mount Everest is de kunstberg verworden
tot dumpplaats. Restanten uit de buitenetalage, vers ingebrachte aanwinsten uit ontruimingen,
misplaatste werkjes uit andere rayons, dat alles wordt door de collega’s bij voorkeur geparkeerd op de
hellingen van de kunstberg. De werkdagen van Marianne en Jeannette beginnen met sorteren en
herplaatsen. Pas daarna kunnen ze aan de slag met hun eigenlijke werk: het rubriceren en bijeen
brengen van gelijkaardige boeken. Ze hebben onderafdelingen als: Van Gogh, Rembrandt, Franse
impressionisten, architectuur, design, kunstnijverheid, doe-het-zelf, foto & film, en nog zo wat. Ze
hebben hun hoop gericht op het leeg komen van de kelder en Blauwbaard, dan komt er wellicht ruimte
voor uitbreiding van hun rayon.

Verkoop loopt goed
Ze zijn tevreden over de verkoop, die loopt goed. De berg trekt veel belangstelling. Regelmatig zijn er
klanten die systematisch alle rugteksten nalopen, een karwei dat uren in beslag kan nemen. Vaak treffen
ze snuffelende studenten.

Het aanbod komt in golven, vooral van ontruimingen (“mijn moeder/vader is overleden”, een tekst die
in varianten dagelijks in de winkel is te horen). Er zitten pareltjes tussen, bijzondere collecties, fraai
uitgevoerde drukken. Onlangs een prachtige verzameling Russische kunst. Frappant is dat zulke
bijzondere boeken heel kort na binnenkomst al worden verkocht. Naar architectuur is veel vraag, maar
het aanbod is opvallend laag.

Het valt hen op dat ze vaak gerichte zoekvragen van bezoekers kunnen honoreren. Onlangs wilde
iemand alle aanwezige Eschers kopen, die ging met vijf boeken de deur uit. Nu ze erover nadenken,
voor Van Gogh is opvallend weinig belangstelling. Misschien is een gerichte outlet-actie een idee.

Graag een eigen kast
Opvallende winkeldochters zijn catalogi van grote tentoonstellingen. Daar hebben ze vaak wel vijf
exemplaren van. Maar hoe mooi ze ook zijn, ze raken snel gedateerd en daarmee uit de belangstelling.
Een bijzonder kenmerk van de kunstboeken is hun formaat. Ze passen niet in de gewone kasten.
Marianne en Jeannette zouden het liefst een speciale kast hebben voor de kunstboeken. Ze onthullen en
passant een goed bewaard geheim: onder de kunstberg gaat een speciaal kastje schuil dat volgens
Jogchum heel handig was om bij feesten je glas met wijn op te zetten. Das war einmal.
Een tijdje geleden kregen ze een paar dozen met prachtige boeken binnen, afkomstig van de Haagse
Kunst Kring. Zij dolenthousiast, natuurlijk. Maar na twee dagen kwam er een telefoontje: men had zich
vergist en kwam ze weer terughalen. Wat mocht blijven was helaas niet heel bijzonder.
Ze houden regelmatig opruimochtend. Wat niet loopt, gaat naar de outlet en is dan verrassend snel
verdwenen. Wanneer er een heel bijzonder boek binnenkomt, gaat dat naar de veiling. Kort geleden nog
een piepklein boekje van Charlie Watts, dat heeft € 100 opgebracht.

Kookboeken
De afdeling kookboeken valt ook onder de hoede van Jeannette en Marianne. Die staat nu een beetjeKverloren naast de ingang van Blauwbaard, ze hopen dat die prominenter in de winkel komen,
bijvoorbeeld als de horror zou verhuizen naar de kelder. Voor kookboeken hebben vooral expats
belangstelling. Speculerend komen we op het idee dat men die makkelijk thuis laat bij een verhuizing.
Ook hier een smakelijke anekdote. Bij een optreden van Janneke Vreugdenhil – die royaal schonk uit
haar recensie-exemplaren, werd de legendarische Indonesische kookbijbel van Beb Vuyk geveild. Om
de prijs wat op te drijven deed Jeannette een bod. Helaas ging niemand daar overheen, en bij
thuiskomst bleek er al een exemplaar in haar kast te staan.

Gevraagd naar hun wensen komen ze als eerste op meer ruimte. Ze willen bijvoorbeeld de fotoboeken
geopend presenteren, en er meer informatie bij verstrekken, eventueel aangevuld met curiosa. En ze
willen meer aansluiten op de actualiteit, etalages naar aanleiding van grote exposities. Maar soms is er
dan niet voldoende in huis of – eigen boezem – hebben ze er niet tijdig aan gedacht.
Tot slot een wens waar bezoekers én medewerkers warm voor kunnen lopen: ze willen kunst ophangen
in de ruimte tussen de bovenste rijen boeken en het plafond: prenten, schilderijen, foto’s.

Primeur voor Colette. Opiniekrant Argus, voornamelijk geschreven en gelezen in Amsterdam, zet voet op Haagse bodem. Op woensdag 17 juli om 16:00 uur kunt u in onze boekentuin kennismaken met de eminente schrijvers van deze bijzondere en curieuze opiniekrant. Zij presenteren het extra dikke zomernummer van Argus, dat voor een groot deel is gewijd aan literair Den Haag. Gespreksleider: Marko Fehres (hier op de foto met Rudie Kagie).

Argus is een tweewekelijkse opiniekrant met achtergrondverhalen, interviews en nieuws. De krant is opgericht in maart 2017 door een groepje prominente journalisten van verschillende herkomst.

Afgevaardigd op 17 juli zijn onder anderen: Paul Arnoldussen, Jan Boerstoel en Rudie Kagie. We luisteren naar gedichten, verhalen en prikkelende opinies. Jan Boerstoel, huisdichter van Argus (en leverancier van honderden liedteksten van bekende kleinkunstenaars) draagt voor uit eigen werk.

PERSBERICHT:
Twee opmerkelijke initiatieven op het gebied van onbetaald vrijwilligerswerk ontmoeten elkaar
woensdagmiddag 17 juli in Den Haag. De tweewekelijkse opiniekrant Argus (gemaakt door
journalisten die hun sporen bij toonaangevende dag- en weekbladen verdienden) presenteert haar
extra dikke zomernummer bij antiquariaat Colette & Co., een bijzondere winkel die eveneens drijft
op onbaatzuchtige inzet, in hun geval van veertig medewerkers.
Hoofdgast van de bijeenkomst is Jan Boerstoel, huisdichter van Argus en tekstdichter voor coryfeeën
van de Nederlandse kleinkunst. Hij zal voordragen uit eigen werk, voornamelijk gedichten over Den
Haag. De Haagse troubadour Anne Tjerk Mante zingt toepasselijke liederen, onder andere op tekst
van Boerstoel. Redacteuren en medewerkers van Argus zijn aanwezig. Zij zullen het debat allerminst
uit de weg gaan.
Thema van de Argus-special is Den Haag: ‘De stad waar heden en verleden, kunst en politiek, mooi
en lelijk versmelten tot een voor Nederland uniek compromis.’
Het Argus-evenement bij Colette & Co. wordt gemodereerd door Marko Fehres.
Antiquariaat Colette & Co, Reinkenstraat 45, 2517 CP Den Haag
17 juli, 16.00 uur

‘Ik heb weinig nodig om me iets groots voor te stellen’ – Jogchum de Vries

Hoe gaat het met Jogchum? Een veel gestelde vraag van vaste bezoekers aan ons boekenparadijs. Welnu, onze nestor is deze zomer voornamelijk in Den Haag. Hij woont niet ver van Colette en nu de zon wat vaker schijnt, brengt Jogchum vele uren door in zijn achtertuin.

‘Vanaf een uur of drie zit ik hier meestal wat te lezen, in de schaduw op het terras.’ Jogchum wijst vanuit zijn tuinstoel naar de Oost-Indische kers, die welig tiert tussen grindtegels en een bossage waar hij de naam niet precies van weet. ‘Ach ja, het is maar een stadstuin. Als Fries ben ik natuurlijk meer natuur gewend. Maar ik heb weinig nodig om me iets groots voor te stellen.’

Die gedachte over ‘dromerij’ en ‘revery’ brengt Jogchum bij Emily Dickinson. Hij loopt naar binnen om een bundeltje van de grote Amerikaanse dichteres erbij te zoeken en draagt een gedicht voor. To make a prairie. ‘Deze bundel heet Twofold/Twilûd. Uit 1982. Met de gedichten in het Engels, en dan ook een Friese vertaling erbij. Ontzettend mooi’, verzucht Jogchum. ‘De vertalingen zijn van Obe Postma, die zelf ook prachtige gedichten schreef over de natuur en het Friese landschap. Ja, Postma was toch wel de beste Friese dichter. Maarten ’t Hart is ook fan.’

Dan ritselt er wat onder de plant achter de tuindeur. Een klein grijs bolletje komt het terras inspecteren. De poes van de buren. We hebben het nog even over de poezenverhalen van Colette en over Parijs. Ja, wie veel leest, kan zich oneindig veel voorstellen.

To make a prairie

To make a prairie it takes a clover and one bee,
One clover, and a bee.
And revery.
The revery alone will do,
If bees are few.

Het was dringen in ons keukentje voorafgaand aan de lezing van journalist en buurtgenoot Ron Fresen. Tijdens een signeersessie op zondag 16 juni van Het raadsel Rutte, raakte onze voorraad al snel uitverkocht. Onze boekverkoper van team vrijdag, Marko Fehres, interviewde Ron Fresen op het boekenpodium in de tuin. Buurtgenoot Anneline deelde namens onze hoofdsponsor Rechtstreex ‘appeltjes van Rutte’ uit.

We waren ontzettend vereerd met de komst van Janice Deul naar Colette! Op 29 juni vertelde de journalist en mode/cultuuractivist op ons boekenpodium over haar nieuwe boek KETI KOTI. Hier staat Janice op de foto met onze Simone Kappeyne, die het gesprek leidde, en met enthousiaste buurtgenoten. We hebben nog een paar exemplaren van KETI KOTI in onze winkel, dus wees er snel bij!

Op 15 juni organiseerde het radioprogramma Het Woordenrijk een speciale editie van Het
Woordenrijk Live: 7bergen60. Verschillende dichters en muzikanten die belangrijk waren in
het leven en werk van Harry Zevenbergen is gevraagd een gedicht van Harry te ‘coveren’ en zo het werk en leven te Harry te vieren – die ons veel te vroeg ontvallen is.