Denk mee over de inrichting van Colette
Voorzichtig beginnen we te dromen van ‘wat nu’ als de overdracht heeft plaatsgevonden. Zeker is dat we méér gaan doen dan mooie boeken een nieuw thuis bezorgen. We willen (Haagse) schrijvers een podium geven om over hun werk te vertellen, we willen leesclubs beginnen… Maar daar is ruimte voor nodig. Bovendien moeten we de voorraad in kaart brengen en een nieuw systeem van betalen en verzenden inrichten. Maar hoe? Laten we de winkel zoveel mogelijk as is? of laten we de unieke stapels en gangetjes voor wat ze zijn? Bij het beantwoorden van deze vragen horen we graag de mening van jullie: lezers, klanten, donateurs. Ter inspiratie heeft Simone Kappeyne (vrijwilligerscoördinator) een paar scenario’s opgesteld. Lees ze door en laat ons weten in het formulier onderaan!
Pingjum
Jogchum de Vries, huidig eigenaar van Colette is een trotse Fries. Vraagt u vooral naar de rijk gesorteerde selectie boeken over Friesland en van Friese schrijvers! In scenario ‘Pingjum’ blijft de winkel zoveel mogelijk ‘as is’, zeker aan de voorzijde. De aloude stapels blijven liggen en alleen de achterkant wordt ingericht om evenementen een plaats te geven.
Oxford
De vraag hoe je het efficiënst zoveel mogelijk boeken in zo weinig mogelijk ruimte krijgt houdt academici al jaren bezig – al was het maar omdat het zelf vaak notoire boekenverzamelaars zijn. Op de universiteit van Oxford hebben ze in de loop der eeuwen heel wat trucs verzonnen om zoveel mogelijk boeken in zo weinig mogelijk ruimte te krijgen, met het plaatsen van boeken in door kasten verkregen nissen als karakteristieke oplossing. Dit is niet alleen efficiënt met ruimte: het levert een bijzondere ruimte op waarin er in elke nis een weer wat nieuws te ontdekken valt.
Rome
De eeuwige stad! Waar schuilt die eeuwigheid in? Nou, vooral dat het een vrolijke bende is waar oud en nieuw kris kras door elkaar heen lopen. Een Middeleeuwse kerk opgebouwd met Romeinse zuilen, een modern popconcert in een eeuwenoude arena, een monnik die een iPad uit zijn pij trekt om de mis te lezen – het eeuwige en het huidige loopt altijd in elkaar over. Zo ook in scenario Rome: tussen de boekenstapels worden kleine multifunctionele niches ingericht die de sfeer laten zoals het is, maar waar toch genoeg ruimte is voor alle mooie dingen die we van plan zijn.
Parijs
Om maar een mooie Franse uitdrukking te gebruiken: het scenario ‘Paris’ is een carte blanche om de ruimte geheel naar de nieuwe situatie in te richten. De sfeer van de oude winkel blijft voornamelijk behouden in een paar iconische elementen: de etalage en een nog een ouderwetse ‘boekenmijn’ met chaotische stapels zoals in het achterkamertje.
