Het is 2022 en heel de wereld valt onder de schaduw van e-commerce en de duistere horden van Jeffrey Bezos en zijn trawanten in de Amazonbusjes. Heel de wereld? Neen! Één klein winkelstraatje in Den Haag blijft dapper weerstand bieden aan de vervlakking van het retaillandschap en is nog een gezellige, bloeiende straat vol sfeervolle winkeltjes. Op 17 december was er een Kerstmarkt in de Reinkenstraat en het was nog nooit zo druk bij Colette. Geen wonder: de vrijwilligers hadden een speciale selectie kerstboeken samengesteld en er stond een glaasje Glühwein klaar voor de dorstige shoppers. n.B.: ook op Tweede Kerstdag was de winkel geopend. Helaas geen foto’s, wel een sfeerverslag waaruit precies naar voren komt waarom het redden van Colette zo’n goed idee was: ‘Geen recordomzet, maar wel een ongelooflijk gezellige middag met vrienden en bekenden. Sommigen kwamen voor het eerst in Colette en hadden een mooie middag. Van punker met hanekam, oude boekhandelaar met zijn roots in Turkije, lieve diplomaat, introverte weduwnaar, vrouw met de Ziekte van Alzheimer, transgendervrouw, adhd-er tot mijn favoriete Russin: alles aan tafel en zó gezellig. Dat is wat mij betreft de perfecte kerst: verbinden en samenzijn.”

Vaste stop in het spoorboekje van het literaire jaar: Kerst. Niet alleen is het de tijd van de oudejaarslijstjes met alle fantastische boeken van het jaar, maar het is ook dé gelegenheid om vrienden en familie te verrassen met een mooi boek. Met de vrijwilligers hebben we een mooie kerstetalage ingericht, met een heuse kersttrein! De vader van onze voorzitter Linda Vermeulen, Roger, restaureert historische trams en heeft ook de Chemin de Fer en Colette aangelegd. Ook heeft hij een mooie selectie treinboeken gemaakt, waar er al weer een deel van verkocht is. In keurig historisch conducteursuniform werd de eerste rit afgelegd.

De groeiende economische onderklasse van Den Haag staat in de donkere decembermaanden met de neusjes tegen de winkelruit: een Sinterklaascadeautje is niet in ieder huishouden een vanzelfsprekendheid. Vandaar dat de Haagse zenders Omroep West en Den Haag FM de actie Sintvooriedereen1 zijn gestart. Verschillende Haagse ondernemingen en winkelstraten dragen bij met donaties en cadeaux en ook de Reinkenstraat blijft niet achter. Namens Colette hebben we uiteraard een flinke stapel boeken in de Zak gestopt.

Een emotionele middag over oorlog en ontheemde vluchtelingen in Colette op zaterdag 18 november. Na een jeugd vol oorlog en geweld vluchtte Sabri Ali Ahmed uit het Koerdische deel van Irak. Na een jarenlange zwerftocht van kamp naar kamp, smokkelaar naar smokkelaar en AZC naar AZC wist hij uiteindelijk toch een Nederlandse verblijfsvergunning te bemachtigen. Inmiddels drijft hij al sinds 2008 de succesvolle kapperszaak “HipHaar” in Leiden. Met een vaste klant van zijn kapsalon zette hij zijn levensverhaal op papier. Meer verklappen we niet: dat mag u verder lezen in het boek “Sabri”, geschreven met Geertrui Marks-van Lakerveld.

Aan het begin van zijn verhaal begon Sabri met de opmerking dat gelukkig niemand in het publiek een oorlog heeft meegemaakt. Daar moest Paul van Vliet, onze tweede gast van de dag, hem toch even corrigeren: Van Vliet maakte als kind het bombardement op het Bezuidenhout mee. Deze traumatische gebeurtenis zou hem nog zijn leven lang bijblijven. Van Vliet vertelde dat hij voor Unicef vaak naar oorlogsgebieden is afgereisd en dat de geur van steen en explosieven hem daar telkens weer confronteerde met zijn eigen oorlogsverleden. Al te meer reden om hard te blijven knokken voor de goede zaak, natuurlijk. Van Vliet vertelde over zijn tijd bij Unicef en ging dieper in op zijn relatie met Audrey Hepburn, de filmster die hem bij Unicef vroeg en daarmee een geheel nieuwe, positieve wending gaf aan het leven van Van Vliet.

Op deze dag waar nieuw en oud vluchtelingen- en oorlogsleed bij elkaar kwamen mochten we ook Stacey Knecht verwelkomen. Haar organisatie bezorgt kinderboeken aan door de oorlog in Oekraïne ontheemde kinderen: lees er hier alles over.

Ze was een diva met een groot artistiek talent en zowel de schrik als de ster van de beau monde, een vrouw die radicaal met alle burgerlijke conventies en met haar wilde acties vulde ze de salons met bewondering en shock. Mannen stonden voor haar in de rij, een rij die ze moesten delen met minstens evenzoveel vrouwen. Hebben we het hier over onze geliefde schrijfster Colette? Neen! We hebben het over Tallulah Bankhead, de vrouw die voor het Hollywood van de jaren 50 was wat Colette was voor de Parijse salons. De in Parijs woonachtige schrijver en dichter Carrie Chappell schreef een dichtbundel gewijd aan Bankhead, die net als Chappell afkomstig is uit de staat Alabama. In de gedichten bespreekt Chappell haar gedachten over vrouwelijkheid en intimiteit tegen de achtergrond van de conservatieve mores van middle class America. De gedichten zijn voorzien van illustraties door Lauren Patterson, eveneens afkomstig uit Alabama en een jeugdvriendin van de dichter, maar tegenwoordig gevestigd bij ons in de buurt. Op woensdag twee november wist de harde kern van de Haagse poëzieliefhebbers de weg naar de winkel te vinden om met Chappell en Patterson in gesprek te gaan over de bundel.

Even een kleine update over de verbouwing van de winkel. De oude keuken is eruit gesloopt en we zijn druk bezig om de boel te schilderen en een nieuwe keuken te plaatsen. Ook laten we de achterkant van de winkel schilderen en zijn de kozijnen vervangen. Allemaal acties die we zonder de geweldige donaties van onze vrienden van Colette niet hadden kunnen uitvoeren! De afgelopen zomer hebben we een paar mooie evenementen georganiseerd in de tuin, maar nu het weer wat kouder wordt willen we ook achterin de winkel een ruimte realiseren voor leesclubs en lezingen. Zelf ideeën voor evenementen of andere verbeteringen voor de keuken en de winkel? Laat een briefje achter in de winkel of stuur een mailtje naar vrijwilligers@colette.red. Extra leden voor het klusteam zijn ook altijd welkom!

Het is de Maand van de Geschiedenis, dus geen beter moment om de drijvende kracht achter de geschiedeniskast aan u voor te stellen. Marcel Nonhebel (1946) kwam in zijn jeugd in aanraking met de magie van het verleden door het lezen van historische jongensboeken, zoals ‘Postduiven voor de prins’ van A.D. Hildebrand. Na een opleiding aan de PABO maakte Nonhebel de overstap naar het voortgezet onderwijs, om vervolgens bijna veertig jaar les te geven op het Grotius College in Delft. Als leraar Geschiedenis, uiteraard. Als buurtbewoner – Nonhebel woont in de Archimedesstraat – was hij na zijn pensioen al actief bij de Buurtbieb en nu ook met veel plezier als ‘rayonhoofd’ van de geschiedeniskast. De uitdaging van deze belangrijke en veelbezochte sectie is dat er niet alleen heel erg veel geschiedenisboeken zijn, maar dat het soms ook niet helemaal duidelijk is waar de grenzen van het genre liggen. Zo zijn er allerlei deelonderwerpen, is de biografie een heel eigen genre met een eigen kast en ligt er nog wel eens een verdwaalde historische roman tussen de stapels. Nonhebel leest veel over de Eerste Wereldoorlog, sociale geschiedenis, Russische geschiedenis en de 17e eeuw. Nonhebel zet zich ook in voor de stichting Vrienden van de Witt, die tot doel heeft de kennis over de roerige tijd van de Gebroeders de Witt te bevorderen. Het leuke aan het werken bij Colette? Dat er zoveel boekenliefhebbers met hun eigen belangstelling en voorkeur in de winkel samenkomen, zegt Nonhebel, z zo leer je elke keer weer wat.

Schwob

Een Schwob, kent u die uitdrukking? Een Schwob is een klassieker uit de wereldliteratuur die helaas niet meer in het Nederlands verkrijgbaar is en nodig aan een moderne vertaling toe is. Een samenwerkingsverband van Nederlandse uitgeverijen en andere literaire instellingen voorziet in deze vertalingen en organiseert leesclubs rond de weer opnieuw uitgebrachte werken. Met enige trots kunnen we melden dat Colette nu ook als locatie voor deze leesclubs meedoet aan het project. Afgelopen zondag vond de eerste editie plaats. Het besproken werk was “Kitchen” van de Banana Yoshimoto.

De jonge Mikage heeft haar grootmoeder, haar laatste bloedverwant, verloren en is nu op zichzelf aangewezen in de grote stad. Ze slaapt elke dag op de keukenvloer, totdat ze door de familie Tanabe wordt opgevangen, die haar oma heeft gekend. In dit betoverende debuut uit de jaren tachtig schrijft de Japanse literaire superster Banana Yoshimoto taboedoorbrekend over gender en spreekt zij met haar beschrijvingen van jonge stedelingen nog steeds een groot publiek aan.

Rubinstein

Naast de Schwob hadden we een leesclub over Renate Rubinstein. Het was een interessante avond. Om met een cliché te spreken: dolle pret voor jong en oud. Wat namelijk ontzettend leuk was dat er een mooi gesprek op gang kwam tussen de wat oudere vrienden van Colette die Rubinstein lazen toen ze een belangrijke stem was die midden in de actualiteit zat – zo kwam onder meer de affaire-Weinreb ter sprake. Van de andere kant vonden de fans van het eerste uur het ontzettend interessant hoe de huidige generatie (studerende, feministische) lezers naar de schrijfster kijkt en in een actueel perspectief plaatst. Daarnaast was het bijzonder om te horen van een Russische deelnemer dat Rubinstein ook in Russisch vertaald is en enige bekendheid geniet onder de liefhebbers van Nederlandse boeken daar. Kortom, in een intensieve sessie wisselden allerlei gezichtspunten op Rubinstein elkaar af.

Donderdag 13 oktober 19:30 – 21:00, Trefpunt Duinoord, Sweelinckplein 42 (aan het eind van de Reinkenstraat).

Twee zielen hecht aaneengesmeed zullen op den duur ook hun boeken bij elkaar in de kast zetten.’, aldus Renate Rubinstein- schrijver, columnist en journalist. Rubinstein maakte in de 20^ste eeuw furore met haar trefzekere stukken, waaronder tal van columns en opiniestukken. Ze schreef onder meer ‘Hedendaags Feminisme.’, ‘Nee heb je’ en ‘Liefst Verliefd’. Nu, ruim 30 jaar na haar overlijden zijn veel van haar stukken nog hartstikke actueel. Om de geest van Rubinsteins voort te zetten, organiseert Colette een avond waarop we ter plekke een eigen bloemlezing van Rubinsteins werk maken. 

Vrijwilligers Manon Korthals en Kim Liesa Wolgast nodigen jullie uit om haar opmerkelijkste, scherpste en mooiste stukken samen te brengen. Neem een favoriete column of een intrigerende passage mee, zodat we deze op de avond zelf met elkaar kunnen delen. 

Misschien staat je boekenkast al vol met het werk van Rubinstein en weet je meteen wat je mee wilt nemen en wilt delen. Zo niet, wees gerust, Colette heeft een groot deel van Rubinsteins oeuvre in de winkel. Ook delen we na aanmelding een eigen selectie van columns van Rubinstein om op donderdag 13 oktober van gedachten te wisselen. 

Wil je mee doen en mee lezen? Stuur dan een mail naar vrijwilligers@colette.red.