Een jaar Colette ‘nieuwe stijl’
Door: Jean-Pierre Geelen
We liepen al langer mee, maar de officiële datum waarop Colette overging van eenmanszaak naar het achtman/vrouwschap van de stichting Colette & Co was 1 november 2021. ‘Coronapas uitgebreid en mondkapjesplicht terug’, luidde het nieuws van die maandag. Het tekende de winter die komen zou.
Omdat we toen nog – net als de meeste winkels – op maandagen gesloten waren, is dinsdag 2 november de eerste dag waarop onze zaak ging lopen. De zaken werden genoteerd in ons ‘Verkoopboek’, een bruin schoolschriftje waarin met de hand elk verkocht boek genoteerd werd en wordt, om een beeld te krijgen van de voorkeuren van onze klanten. Het schriftje beschrijft de verkoop van 2 november tot en met 6 januari 2022. Toen was het vol. Het volgende notitieboek groeide met het succes: het was een stuk groter. En inmiddels ook allang vol. Dat tweede boek leidt een zwervend bestaan ergens tussen de bergen van boeken en dozen in de winkel, maar duikt ongetwijfeld weer op. Een jaar na die eerste november 2021 zitten we allang in het derde Verkoopboek. Het bruine schoolschriftje laten we aan de historici.
Het begon meteen goed, die tweede novemberdag. Het eerste boek dat genoteerd werd, is Milan Kundera’s De ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Voor 5,50 euro verwisselde die van eigenaar, om 14.30 uur precies, zo noteerde de nijvere verkoper van dienst. Helaas valt de koper niet te achterhalen, maar hij of zij heeft een goede smaak, en verdient hier alle lof.
Sowieso gaf die dag een verheugend beeld van onze cliëntèle: het tweede boek was Pride and prejudice van Jane Austen, voor een tientje. Al snel volgden Oliver Sacks, C. Jung, Gabriel Garcia Marquez en de Decamerone van Boccaccio. En dat allemaal in een uurtje tijd.
Wie zei daar dat klassiekers niet meer gelezen worden? 29 Boeken gingen die doodgewone dinsdagmiddag de deur uit bij Colette – en nog tegen betaling ook. Wie het schriftje doorbladert, komt vaker dezelfde namen tegen. Simon Vestdijk, jawel. ‘De grote drie’ natuurlijk, maar ook Hella Haasse, Adriaan van Dis, en vele andere bekenden.
Opmerkelijk: Colette, de schrijfster. Het zal niet alleen aan de naam van de winkel liggen, maar evenzeer aan de grote verzameling van haar werk hier – twee elementen die overigens alles met elkaar te maken hebben: geestelijk vader van de winkel Jogchum de Vries was groot liefhebber en bewonderaar van de vrijgevochten Française.
Evenmin is het verrassend dat de afdeling ‘Den Haag’ (niet zozeer de politiek, maar de stad) in trek is bij de klant. De roman ‘Suezkade’ van Jan Siebelink hoefde maar vijf minuten buiten op de tafel te liggen of hij was verkocht.
Ook in de roos: astronomie, esotherie en ‘spiritualiteit’. En hoera: ‘6 puzzelboeken’ (15 euro). Notitie na een omzet van 109 euro (op 17 november): ‘Alle bovenstaande klanten kwamen “struinen”. Kinderboeken wel gericht gezocht, maar niet op titel’. Er was toch echt iemand die tijdens dat struinen blij werd van ‘Het aanzien van 2004’.
De eerste indruk: de Colette-lezer houdt van de grote namen, van klassiekers. Van Engelstalig, Frans en Duits ook. De grote Russen doen het ook goed, van Tolstoj en Dostojevski tot banneling Solzjenitsyn.
Tweede indruk: er valt geen peil op te trekken. Naast de grote namen en klassieke (en iets minder klassieke) werken vliegen allerhande detectives en thrillers, kookboeken, woordenboeken, strips en ‘young adult’ over de toonbank – die we overigens nog altijd niet hebben.
Sinds Colette ook digitaal bestaat (op Boekwinkeltjes.nl) weten we wat daar geliefd is: boeken over personen en gebeurtenissen uit de Nederlandse geschiedenis, Indonesië en kunst.
Niet lang na de officiële overname volgden weken van ‘lockdowns’ en groeiende voorzichtigheid uit besmettingsangst. De doodsteek voor de verse winkelier, dachten wij van Colette – zeker voor een labyrint waar de klant vanuit elk doorgangetje letterlijk op een andere koper kan stuiten.
Het tegendeel bleek waar: die periodes hebben achteraf bezien geen enkele negatieve invloed op de verkoop gehad. Mede doordat Colette snel insprong op de nieuwe situatie: klanten konden bellen, bestellen en aan de deur afhalen; desgewenst werden boeken aan huis bezorgd.
Ja, er was die eerste periode een dag waarop we welgeteld één boek verkochten: 28 december. Er waren een paar dagen waarop we bleven steken rond de 8 à 10 exemplaren. Maar veel vaker waren er dagen waarop meer dan 30 werken hun schuilkelder verlieten om liefdevol te worden opgenomen in een nieuw asiel. Met 65 verkochte boeken strijden 12 november en 4 december (hoor wie klopte daar, kinderen?) om de titel ‘beste verkoopdag’.
Mooi, maar niet de kern waar deze zaak om draait. Die draait om liefde, voor het boek, de buurt en de bezoekers (want wat een leuke ontmoetingen en gesprekken hebben we daar!). Ook in het nieuwe boekjaar staat de deur van Colette elke dag open voor lezers en liefhebbers. Wij verwelkomen hen met open armen.