Het wordt dikwijls gezegd dat de sociale media vooral voor polarisatie zorgen in de samenleving – naar aanleiding van de bedreiging aan het adres van minister Sigrid Kaag wordt er steeds meer aan het medium getornd – maar de digitale dorpspomp brengt de wereld ook veel moois. Zo is het project van Colette in meer of mindere mate op Twitter ontstaan en was het jaren daarvoor ook al een plek waar bibliofielen contact legden met andere hobbyisten. Online is leuk, maar offline met een glaasje wijn het gesprek over boeken voortzetten is nog veel leuker. Vandaar dat ons aller @KimHeijdenrijk op 20 mei een twittermeetup voor schrijvend en lezend Twitter. Het was een gezellig avond en Danny Habets (geen onbekende in de schreef de volgende mooie woorden:
De Maastrichtse Boekenkelder en het Haagse Antiquariaat Colette hebben behoorlijk wat gemeen: een zaak uit idealisme geboren, gevormd tot een stichting, met een grote groep enthousiaste en gedreven vrijwilligers die het boek een tweede (en derde, en vierde) leven geven door het tegen vriendelijke prijzen te verkopen, het gebrek aan winstoogmerk én de worsteling om een behoorlijke huurprijs op te moeten brengen.
Er zijn ook enkele verschillen: de ontstaansgeschiedenis (waarover zo meteen meer), de beschikbare ruimte voor de boeken (Colette moet het met heel wat minder vierkante meters doen) en de locatie (Colette ligt midden in een gezellige Haagse wijk, nabij de bekende Laan van Meerdervoort). Die verschillen in (met een lelijk woord) bedrijfsmodel zijn interessant. Je ziet het al als je bij Colette binnenkomt: wat meteen in het oog valt zijn de enorme boekenbergen midden in de winkel. Dat is een typerend kenmerk van de winkel, en ik denk ook wel de charme voor veel bezoekers, omdat er een zekere romantiek in schuilt. Het gericht zoeken naar een boek is wel iets minder eenvoudig (maar verrassenderwijs haalde ik in de eerste 3 minuten een door mij gezocht boek uit de kast).
