Colette: Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder

Mijn man heeft een nieuwe vriendin. Colette. Hij kwam al jaren af en toe bij haar, maar dat
waren slechts kortstondige, oppervlakkige ontmoetingen. Niets bijzonders. Tot dit voorjaar.
Toen kwam hij hoteldebotel thuis. Hij probeerde het nog even van zich af te zetten, maar dit
was echte liefde.

En hij is niet de enige die van haar houdt. Het verbaast mij steeds weer hoeveel mensen de
boekwinkel een warm hart toedragen: 690 donateurs, 137 vrijwilligers, 26
winkelmedewerkers, 21 sectiebeheerders, 4 stichting bestuurders die samen met de 4
overige leden van ‘het Collectief’ zich inzetten om Colette & Co draaiend te houden. En niet
te vergeten de klanten, waaronder de ‘Tiktok-jeugd’ die op de dagen van een Colette
Outlette geduldig op hun beurt wachten om goedkope literatuur te scoren. Hoezo ontlezing
bij jongeren? Ze verlaten de winkel met stapels boeken, waaronder Dostojevski, Mulisch en
Reve.

Mijn verbeelding vond haar weg…

Ook ik werd verleid door Colette. De slogan ‘Voor de buurt, voor de boeken, voor de
verbeelding’ was te mooi om weerstand te bieden. Mijn verbeelding vond haar weg in
enkele ontwerpen voor een nieuwe inrichting, beschadigde boeken ging ik restaureren en
de buurtbewoners mocht ik verwelkomen als coördinator van de vrijwilligers. Zij vinden er
een plek waar ze met gelijkgestemden kunnen doen waar ze zich goed bij voelen:
ontdekken, opruimen, ordenen, selecteren, visie ontwikkelen, organiseren, ontwerpen,
schoonmaken, klussen, tuinieren, etalage opmaken, klanten helpen, verhalen horen,
verhalen delen. Colette & Co biedt de mogelijkheden, de vrijwilligers de kennis, ervaring en
energie. Hoe mooi is het om dit mee te maken!

De nieuwe vriendin van mijn man heeft ons niet uit elkaar gedreven. Integendeel. Ze heeft
ons opgenomen in een nieuwe familie, een echte familie met z’n ups en downs, een familie
van verhalen, met elke dag een nieuwe bladzijde.